بهشت گمشده

دل سرا پرده ی محبت اوست....

بهشت گمشده

دل سرا پرده ی محبت اوست....

Mein Gott


تو را از اعماق می خوانم پروردگار من
پروردگارا، صدای مرا بشنو
بگذار گوش های تو صدای استغاثه های مرا بشنود.

Aus der Tieffen ruffe ich, Herr, zu dir.
Herr, höre meine Stimme,
lass deine Ohren merken
auf die Stimme meines Flehens!





http://www.youtube.com/watch?v=sQczYLAthks










تقدیم به عدس پُلو !



نگاهت،
رنج عظیمی است،

وقتی بیادم می‌آورم که چه چیزهای فراوانی را هنوز به تو، نگفته‌ام...!


                                                           آنتوان سنت اگزوپری




پ.ن : دوس دارم روزی شونصد بار برم کتاب فروشیای انقلابو گز کنم ، بعد که خسته شدم بیام کتابفروشیای هفت تیر

پ.ن 2 : آفرین به نشر چشمه

پ.ن 3 : دوباره سیگار ، اَه

پ.ن 4: لعنت به عدس پلو و هرکی می پزه و می خوره !








 


Man suche nur nichts hinter den Phanomenen: sie selbst sind die Lehre !

Goethe




نباید پشتِ پدیده ها را جستجو کنیم؛ خود آنها همان آموزه و درس هستند !

گوته






وداع

 



رفتن آدمها چه قدر سخت است .. تا آخرین لحظه هم باور نمیکنی که داری از دستشان میدهی !

کفش‌های آب‌نباتی
ژوان هریس



 

خط خطی یازدهم / شکوه


بین که غمت چگونه ، دردم فزون نموده                           از این دل شکسته ، شادی برون نموده

دوری و رنج آن را ، صدها هزار لعنت                                 عشقت مرا شهیر ِ شهر ِ جنون نموده

صد حیف کام تلخم ، شیرین نشد ز شیرین                    پس ، که مرا فرهاد ِ این بیستون نموده ؟

دیده ی خشک من را ، خون آبه ای نیاز است                      گریـــه مرا رسوای چندین قرون نموده

سنگینی نگاه ِ این خلق کم عنایت                                   قامت استوارم ، چون دال و نون نموده

جان را گنه چه باشد  ، با یک نگه به سستی                    این لا ابالی ِ دل ، جان سرنگون نموده

هرچند از هوس ها ، دور است این نیازم

اما نیاز ِنازل ، این عشق ، دون نموده



پ.ن : به وضوح ذهن آشفته ام توی شعر معلومه

پ.ن 2 : می توان با دو دو تا چهار تا استدلال کرد ، اما ، ناتانائیل ، همه کس نمی تواند به خوبی محاسبه کند (آندره ژید-مائده های زمینی-ترجمه ی مهستی بحرینی-صفحه ی 42)

پ.ن 3 : پانویس شماره ی 2 را ، برای اولین بار که خواندم ، خودم را بخشیدم