تقدیم به انــــــــــــار !

ناتانائیل ، از انار برایت بگویم ؟

در آن بازار شرقی ، آن ها را در سبد های حصیری ،

به پشیزی می فروختند.

و انارها از سبد فرو می ریختند.

برخی از آنها را می دیدیم که در میان گرد و خاک می غلتیدند

و کودکان برهنه از زمین جمعشان می کردند.

آب انار ترش مزه است ، همچون آب تمشک های نارس.

و گُلش گویی از موم ساخته شده است ،

و همرنگ میوه ی آن است.

گنجینه ی محفوظ ، جدار  کندوها ،

غنای طعم ،

ساختار پنج ضلعی.

پوست می شکافد ؛ دانه ها فرو میریزند ،

گویی قطره های خون است در جامه های لاجوردین ؛

و دانه های دیگر ، قطره های زر ، در دیسهای مفرغین لعابی.

                                                                      مائده های زمینی-آندره ژید-ترجمه ی مهستی بحرینی